اسطوره یونایتد در آستانه بازگشت به فوتبال انگلیس
تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۳۷۸۲۴
به گزارش "ورزش سه"، رونی به عنوان گزینه‌ای برای جایگزینی جان یوستاس به عنوان سرمربی بیرمنگام در نظر گرفته شده است. مالکان آمریکایی جدید بیرمنگام در حال بررسی جایگزینی یوستاس با کاپیتان سابق منچستریونایتد و انگلیس هستند، با وجود اینکه این تیم شروع قدرتمندی را هم در فصل جدید چمپیونشیپ داشته است. پس از اینکه شرکت شلبی مالکیت این باشگاه را بدست آورد، مدیریت جدید به دنبال یک سرمربی شناخته شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نام رونی به عنوان یک گزینه جدی مطرح شد، زیرا باشگاه به دنبال پایان دادن به دوری 13 ساله از لیگ برتر است. این حرکت باعث می‌شود رونی با اسطوره فوتبال آمریکایی، تام بریدی، همکار شود که مالک بخشی از سهام باشگاه بیرمنگام است.
ممکن است بیرمنگام پس از اظهارنظرهای اخیر رونی در واشنگتن پست در مورد ناامیدی خود پس از عدم پیشنهاد قرارداد جدید با دی‌سی یونایتد، احساس کرده باشند که می‌توانند با او وارد مذاکره شوند.
رونی گفت: "من از اینکه دو ماه است هیچ تماسی از سوی باشگاه نداشته‌ام کمی ناامید و عصبانی شدم. من یک قرارداد جدید خواستم. می‌توانستیم بنشینیم و در مورد آن صحبت کنیم. ولی پاسخی دریافت نکردم. در هر صورت، من می‌توانم با هر شرایطی کنار بیایم. امیدوار بودم که حداقل در مورد آن صحبت کرده باشیم. اینطور نبوده است. برنامه‌ریزی برای فصل آینده باید ادامه یابد. ترجیح می‌دهم بدانم برنامه چیست زیرا باید برای فصل آینده برنامه‌ریزی کنیم. ما باید هرچه زودتر این کار را انجام دهیم. این واقعیت که ما پاسخی نشنیده‌ایم احتمالاً نشان دهنده یک چیز است، اما من مطمئن هستم که آنها دلایل خود را برای آن خواهند داشت. پس صبر می‌کنم و می‌بینم."
هیچ نشانه‌ای مبنی بر اخراج یوستاس وجود ندارد، با این حال، خبرهایی مبنی بر احتمال سرمربیگری او در سوانسی و رنجرز منتشر شده است. قرارداد فعلی رونی هم با دی‌سی یونایتد در ماه دسامبر به پایان می‌رسد.
منبع: ورزش 3
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۳۷۸۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) زنان فوتبالیستی که مردان از بازی مقابل آنها می‌ترسیدند!
زیسان: با شروع جنگ جهانی اول و رفتن مردان انگلیسی به سنگر‌ها، زنان جای آنها را گرفتند. کارخانجات پر از نیروی کار زنان شد و فوتبال زنان در غیاب تیم‌های مردانه رواج پیدا کرد. این دوره قابلیت‌های زنان را به نمایش گذاشت و به هموار کردن راه برای برابری جنسیتی در فوتبال حرفه‌ای کمک کرد.
به گزارش زیسان؛ در شهر پرستون در شمال غربی انگلیس، زنان برای حمایت از خطوط مقدم جنگ، ماشین‌های واگن برقی، لوکوموتیو‌ها و مهمات را در خط‌های تولید کارخانه‌ها مونتاژ می‌کردند. در زمان صرف چای و ناهار، زنان جوان در حیاط کارخانه فوتبال بازی می‌کردند و بار‌ها پیش آمده بود که آنها توانستند تیم مردان کارخانه را شکست دهد.
آلفرد فرانکلند، مدیر کارخانه با دیدن استعداد زنان، تیمی متشکل از آنها را برای انجام بازی‌های خیریه محلی به منظور جمع‌آوری پول برای سربازان مجروح سازماندهی کرد.
آنها اولین تیم فوتبال زن انگلستان نبودند، اما به سرعت ثابت کردند که بهترین هستند. در روز کریسمس در سال ۱۹۱۷، تقریباً ۱۰۰۰۰ هوادار به ورزشگاه خانگی تیم محبوب مردان پرستون نورث‌اند، آمدند تا شاهد برد تیم زنان Dick, Kerr Ladies باشند. در اولین بازی جمعیت از سر کنجکاوی به ورزشگاه آمدند، اما در بازی بعد این مهارت زنان فوتبالیست بود که آنها را به ورزشگاه می‌کشاند.
این تیم زنان توانست در بازی‌های زیادی پیروز شود؛ و حتی چندین بار تیم ملی فرانسه را در طول یک تورنمت بین‌المللی در سال ۱۹۲۰ شکست دادند. در گودیسون پارک، یکی از مقدس‌ترین زمین‌های فوتبال لیورپول، بیش از ۵۰ هزار نفر به تماشای بازی این زنان نشستند.
تیم Dick, Kerr Ladies، آنقدر معروف شدند که در سال ۱۹۲۱ بیش از ۶۰ بازی انجام دادند، در حالی که هنوز مشاغل تمام وقت خود در کارخانه را حفظ کردند. آنها در برخی از مکان‌های مشهور بریتانیا، مانند استمفورد بریج لندن، اولدترافورد منچستر، سلتیک پارک گلاسکو و پارک تاین‌کاسل ادینبورگ، جمعیتی را جذب کردند که گهگاه به ۲۵۰۰۰ نفر می‌رسید.
در ۵ دسامبر ۱۹۲۱، اتحادیه فوتبال انگلیس (FA) اعضای خود را از اجازه دادن به تیم‌های زنان برای استفاده از زمین‌های چمن منع کرد.
اتحادیه فوتبال انگلیس در ابتدا به شدت مخالف فوتبال زنان بود و این بازی را برای زنان نامناسب می‌دانست. در این دوره. اگرچه تیم‌های زنان کاملاً ممنوع نشده بودند، اما عملاً از بازی در استادیوم‌های فوتبال در شهر‌های بزرگ منع شدند.
تیم Dick, Kerr Ladies مجبور به بازی در سالن‌های کوچکتر و در زمین‌های کریکت شد. این تیم پس از برد‌های زیاد در انگلستان و حتی برخی شهر‌های اروپا امید زیادی به شرکت در تور آمریکای شمالی در پاییز سال ۱۹۲۲ داشت. با این حال، وقتی اعضای تیم به کانادا رسیدند، متوجه شدند که مسئولان ورزش این کشور نیز به فوتبال بازی کردن زنان معترض هستند و به همین دلیل اجازه بازی به آنها داده نشد.
این تیم زنان که اجازه بازی در کانادا را پیدا نکرده بود راهی آمریکا شد. آمریکا با روی گشاده از آنها استقبال کرد هر چند در آن سال‌ها فوتبال زنان در آمریکا رونق چندانی نداشت و هیچ تیم رسمی فوتبال زنان در آمریکا وجود نداشت. یک روزنامه محلی در فیلادلفیا در سال ۱۹۲۲ نوشت: "زنان فوتبالیست در این شهر تقریباً به اندازه دندان مرغ‌ها کمیاب هستند."
تیم «زنان دیک کر» مجبور شدند با تیم‌های مردانه، از جمله چندین تیم از لیگ برتر فوتبال آمریکا به میدان بروند.
تیم Dick, Kerr Ladies جمعا ۹ بازی مقابل مردان انجام دادند و سه برد، سه باخت و سه تساوی به دست آوردند و جمعیتی بین ۴۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ نفر را به خود جلب کردند و در عین حال نقش‌های اجتماعی مرسوم را برای زنان در آمریکا به چالش کشیدند.
یکی از اعضای تیم به یک روزنامه آمریکایی گفت: «ما فکر می‌کنیم دختر ویکتوریایی که در خانه می‌ماند و آشپزی می‌کرد و تعمیر می‌کرد، متعلق به گذشته است. «دختران مدرن می‌خواهند سربلند باشند، و ما طرفدار آن هستیم که از هر فرصتی برای برادرانشان برخوردار باشند.»
با این حال، پوشش روزنامه‌ها نشان داد که تغییرات به کندی اتفاق می‌افتد. سان‌فرانسیسکو کرونیکل عکس‌هایی از این تیم منتشر کرد که در کنار آن تبلیغات کرم‌های پوست، صابون ظرف‌شویی قرار داشت.
اگرچه این تیم مورد بی‌مهری نهاد‌های فوتبال قرار گرفت، اما در سال ۱۹۲۶ به تیم زنان پرستون تغییر نام داد – و برای چندین دهه دوام آورد. تا زمانی که «پار» یکی از بهترین بازیکنان تیم که در سیزده سالگی به این تیم پیوسته بود در سال ۱۹۵۱ بازنشسته شد، او در طول ۳۱ سال زندگی حرفه‌ای خود حدود ۹۰۰ گل به ثمر رسانده بود که در بین بازیکنان انگلیسی چه مرد و چه زن در صدر قرار داشت. او تنها زنی بود که در سال ۲۰۰۲ در کلاس افتتاحیه تالار مشاهیر فوتبال انگلیس شرکت کرد.
ممنوعیت فوتبال زنان توسط اتحادیه فوتبال انگلیس تا سال ۱۹۷۱ ادامه یافت، شش سال پس از آن که بانوان پرستون آخرین بازی خود را انجام دادند. طبق گزارش موزه ملی فوتبال، این تیم ۸۲۸ بازی انجام داد و تنها ۲۴ بازی را باخت. «زنان دیک، کر» ده‌ها هزار دلار برای امور خیریه جمع‌آوری کردند و همچنین مسیری را برای فوتبالیست‌های زن امروزی ایجاد کردند.
tags # فوتبال سایر اخبار
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»